Бір өгіз күніге кішкене көлшікке келіп, су ішіп жүреді екен. Ол көлшікті көлбақаларда мекендепті. Су бірте- бірте тартыла бастады. Бір күні көлбақалар жиналып:

- Өгізге су тапшылығын айтайық. Баска көлшіктен су ішіңіз дейік. Тілімді алар, Сөзге түсінбейтін ақымақ емес шығар, - деп өзара ақылдасыпты.

         Өгіз тағыда көлшіктен су ішуге келеді. Көлбақалар түгел жиналып, былай деп бақылдай жөнеліпті:

         Бақылдаған бақамыз,

         Көлшік суда жатамыз.

         Суымызды тауыссаң,

         Текке арам катамыз.

Сонда  өгіз көкіректеніп, құйрығын шаншып оқырая қарайды да:

- Не деп тұрсыңдар өздерің? Түсіндесем бұйырмасын, - деп, жөнінен кете береді.

- Ызасы келген көлбақалар «Өзімізге лайық басқа мекен іздейік»-деп ауа кешіп кетіпті.

Осыдан кейін көлбақалар көшіп қонып жүре беретін болыпты.