Баяғы өткен замада бозінген деген жақсы түйе өмір сүріпті. Оның кішкене, ақ ботасы болған екен. Екеуі су іздеп судың жағасына келіпті.

Ақ бота ұшқалақ, шолжаң, болса керек. Біркезде байқаусызда аяғы тайып, ағын суға күмп етіп құлайды да , тұншығып, аға бастайды. Сасқанан бозінген табан астында кімнен көмек сұрарын білмей дал болып, күңіреніп, боздай жөнелді.

Бозінгеннің боздап жүргенін, шомылып жүрген ересек балдар естіп, ботаны құтқарып, анасына табыс етеді.

Осыдан соң түйелер үркіп, өзеннің жағасына жақындамайтын болыпты.