ТҮЛКІ МЕН ҚОЯН

(Ертегі)

Ұзын құлақ сұр Қоян қашып келіп, бұта түбінде бұғып отырған. Бір қу Түлкі оның ізіне түсіп, қуып келе жатқан.

О пәле ақырын аңдып келді де, Қоянды тарпа бас салып:

– А-hа-а, қолға түстің бе, бәлем! – деді.

Сол кезде Қоян көкке қарап:

– О-о, Түке! Құрыдық, құрыдық! Енді екеуміз де өлетін болдық! –
деп жылап жіберді.

– Ей, сен не айтып тұрсың!? – деді Түлкі.

– Ойбай-ау! Ана бұлттың арасында екі бүркіт келе жатыр ғой бізге!

Бүркіт десе өлердей қорқатын Түлкі:

– Не дейді мынау!? – деп шошып кетті.

– Бүркіт келе жатыр дедім ғой, Бүркіт! – деді Қоян онан сайын еңіреп.

Түлкі қайтерін білмей, қатты сасып:

– Әй, енді не істейміз?! – деді Қоянға.

– Сіз мына тұрған орманға қарай қашыңыз! Мен оларды осында айналдыра тұрайын!

Түлкі Қоянды тастай салып, орманға қарай безіп жөнелді!

Қоян қуана секіріп:

– Уh, бір ажалдан аман қалдым-ау! – деді.