– Ауыртады ішіңді,
Зырқыратар тісіңді.
Алма шикі, көк әлі, –
деген ағам Бегәлі.
 
Мән бермеген сөзіне
Обал да жоқ өзіме?
Түйнегені-ай ішімнің
Енді жемен, түсіндім.